Twoja prawdziwa wartość nie ma nic wspólnego z tym, jakie są efekty twoich działań, a bardzo wiele ze sposobem, w jaki patrzysz na świat i jak traktujesz samą siebie.

 

Czy zdarzyło Ci się powstrzymać  przed wprowadzeniem zmian z obawy przed podjęciem złej decyzji?

Czy w  przeszłości godziłaś się na mniej, niż chciałaś, bo sądziłaś, że twoje marzenia to czysty egoizm?

Jeśli tak, to zapraszam Cię do przeczytania tego artykułu.

 

Jestem tu, żeby przedstawić Ci trzy najpotężniejsze trucizny dla twojego poczucia własnej wartości: obwinianie siebie za błędy, nazywanie siebie egoistką, poświęcanie się dla innych.

 

Rozprawimy się teraz z  każdą kolejno.

 

Błąd jest wtedy, gdy wiedząc,że coś nie działa, wciąż uparcie to powtarzasz. Wszystko inne to szukanie sposobów do osiągnięcia obranego celu. Jeśli stwierdzisz, że jakiś sposób jest nieskuteczny, szukasz nowego i z odwagą wprowadzasz go w życie. Pamiętaj, że obwinianie się za naturalny cykl życia blokuje cały twój potencjał.

 

Czym tak naprawdę jest egoizm?

 

Egoizm to wymaganie od innych, aby robili to, co uważasz, że będzie dobre dla nich i dla Ciebie. To zmuszanie bliskich, aby robili coś, co jest wbrew im samym, tylko po to, żeby inni nie poczuli się urażeni. Egoizm to manipulowanie poprzez poczucie winy – „Jak możesz umawiać się z koleżanką, kiedy ja tak źle się czuję?”

 

Spokojnie nie namawiam Cię do porzucenia innych i ignorowania ich potrzeb. Prawdziwe współczucie zaczyna się od brania innych ludzi pod uwagę. Jednak jeśli przez większość czasu porzucasz samą siebie , rezygnujesz z wyrażania siebie tylko po to, aby uniknąć konfliktu i niezadowolenia,  staje się to zaczątkiem urazy. Przestajesz już rozróżniać, co robisz z potrzeby serca, a co stało się poświęcaniem samej siebie.

 

Poświęcanie się dla innych występuje wtedy, gdy robisz coś z lęku, z potrzeby utrzymania relacji i uniknięcia konfliktu. Dążenie do bycia dobrą za wszelką cenę wynika z bolesnego osądzania samej siebie i poczucia niepewności.

Oto trzy sposoby, jak możesz podnieść poczucie własnej wartości, nie myśląc o sobie jak o egoistce.

 

• Miej zawsze przy sobie prawdziwą definicję egoizmu „Egoizm to wymaganie od innych, aby robili to, co uważam, że będzie dla nich dobre,nawet wbrew im samym. Egoizm to próba odebrania drugiej osobie możliwości doświadczania szczęścia, kiedy ja akurat mam inne potrzeby”. Jeśli złapiesz się na potępianiu siebie lub ktoś inny zarzuci Ci egoizm, możesz podzielić się z nim tą definicją.

 

• Pamiętaj, że w każdej chwili masz wybór między poświęcaniem się a świadomą współpracą. Twoja niepewność sprawia, że bierzesz odpowiedzialność za całe cierpienie wokół Ciebie i nim się obejrzysz, czujesz się przygnębiona i wyczerpana. A to pierwszy krok do wyolbrzymiania. Przekonanie, że to od Ciebie zależy sytuacja drugiego człowieka i jego samopoczucie, jest przejawem egocentryzmu. Bez wątpienia oddziałujemy na siebie nawzajem, ale każdy jest odpowiedzialny za swoje reakcje i wybory.

 

• Podejdź do siebie z większym luzem i stawiaj sobie wymagania zgodne z rzeczywistością. Celem pokory jest wykroczenie poza twoje codzienne zmartwienia i rozumienie świata. Otwórz się na to , że jesteś częścią całości i każdy na tej planecie wciąż poszukuje i odkrywa własne prawdy. A nie da się zrobić tego inaczej, niż potykając się po drodze i ucząc się popełniając błędy. Klucz tkwi w wyciągnięciu właściwych wniosków i kroczeniu dalej naprzód.