Te słowa w dzieciństwie słyszałam bardzo często. Jesteś uparta jak osioł dziecko. Czemu sobie tego nie odpuścisz?
Nikt nie chce usłyszeć, że jest uparty, bo kojarzy się to z arogancją i krótkowzrocznością. Jednak, kiedy zwracano się do mnie w ten sposób wydawało mi się to zupełnie nietrafione.
Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że jest różnica między byciem upartą a asertywną.
Na szczęście dzisiaj mogę Ci o niej z lekkością opowiedzieć.
Zacznę od podstawowej definicji a potem podam bardziej dokładne rozróżnienie.
Bycie upartą to trzymanie się opinii lub sposobu działania pomimo posiadania dowodów, które świadczą o braku ich efektywności.
Asertywność to ogień decyzji i wytrwałość w osiągnięciu tego, co sama dla siebie określisz. Jest to umiejętność wytrwania w tym, co jest dla Ciebie ważne, gdy napotykasz przeszkody
To jak to wygląda w życiu?
JESTEŚ ASERTYWNA, gdy skupiasz się na określonym celu, który jest w zgodzie z tym, co uznałaś za ważne. Na przykład pragniesz wzmocnić swoją pewność siebie i korzystasz z wybranych przez siebie metod, by to osiągnąć.
JESTEŚ UPARTA, gdy skupiasz się na tym, by mieć rację. Przypuśćmy, że chcesz sprawić, by druga osoba się w Tobie zakochała i ignorujesz zupełnie fakt, że nie można wymusić uczuć. Chcesz potwierdzić, że dasz radę i Ci się to uda, nawet kosztem samej siebie.
Osoby przejawiające asertywność zdają sobie sprawę, że czasami nie ma znaczenia, czy mają rację. Liczy się osiągnięcie celu. Jeśli upierasz się, by robić coś po swojemu, jesteś uparty – a wszyscy inni prawdopodobnie są trochę zirytowani.
JESTEŚ ASERTYWNA, gdy nie masz problemu z tym, że ktoś się z Tobą nie zgadza? W twojej rzeczywistości jest to w porządku.
JESTEŚ UPARTA, gdy wkurzasz się jak ktoś się z Tobą nie zgadza? Za wszelką cenę starasz się ich przekonać do twojego sposobu działania.
Jak reagujesz, gdy ludzie się z tobą nie zgadzają? Czy możesz sobie z tym poradzić spokojnie – czy może powoduje to wybuch wszystkich receptorów nerwowych?
Osoby asertywne są otwarte na poglądy innych osób i spokojnie przedstawiają swój punkt widzenia starając się zrozumieć punkt widzenia rozmówcy. Jasne, mogą nie zgadzać się z przeciwnymi punktami widzenia i istnieje spora szansa, że przedstawią mocne argumenty przeciwko nim, ale robią to dzieląc się doświadczeniem a nie w formie przeciągnięcia na swoją stronę.
JESTEŚ ASERTYWNA, gdy z przyjemnością przyjmiesz ważny dowód, że się mylisz.
JESTEŚ UPARTA, gdy każdy dowód, który mówi, że się mylisz, jest zły sam w sobie.
Czy jesteś dobra w myleniu się? Częścią bycia asertywnym jest chęć zaakceptowania własnych błędów.
I jak, dostrzegasz już różnicę między byciem upartą a byciem asertywną?
To odkrycie różnicy między uporem a asertywnością pozwoliło mi popatrzeć na siebie bez ciężaru osądu i zrozumieć, że moja wytrwałość w realizowaniu tego w co wierzę jest wielką siłą a nie czymś, czego należy się wstydzić.
Nie ma się co czarować. Bycie uparta lub asertywna, to wybór w danej chwili. Czasem możemy wybrać rację zamiast koncentracji na celu. Ważne tylko, żeby sobie to uświadomić i dokonać korekty.
A w jakich sytuacjach Ty wybierasz być uparta a w jakich asertywna?