Wyobrażasz sobie, że inni obserwują i oceniają każdy twój ruch. Wciąż zastanawiasz się, jak Cię odbierają i jak oceniają twoje zachowanie. Niepostrzeżenie cała twoja spontaniczność i okazje do radości zamieniają się w jakiś koszmar, kiedy jedynym dostępnym napojem, który zaspokaja pragnienie jest koktajl niepewności.
Jedną z najtrudniejszych praktyk w życiu jest niepodleganie wpływom prawdziwych lub wyobrażonych opinii innych na nasz temat.
Jeśli nie chcesz już więcej tracić z oczu tego, na czym naprawdę Ci zależy i oddawać swojego szczęścia za chwilę uznania, to ten artykuł jest dla Ciebie.
Doskonale znam gorycz spojrzeń osób, które nie starają się mnie zrozumieć, tylko oceniają mnie z wąskiej perspektywy zdarzeń wyrwanych z kontekstu. Takie chwile są w stanie przysłonić wszelką radość. Potrzeba bycia kochaną w zderzeniu ze smakiem odrzucenia wydaje się pozbawiać życie sensu.
A jednak jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, by być blisko siebie i czuć się dobrze, nawet pod odstrzałem krytycznych spojrzeń i uwag.
Na początek, zadaj sobie pytania: Kto mnie krytykuje? Czy jest to osoba przed którą chcę się całkowicie otworzyć? Czy z tą osobą mogę doświadczać wzajemnego zaufania? Czy jest to osoba, która patrzy na mnie ze współczuciem i chęcią zrozumienia czy raczej czeka na moje potknięcie i okazje do krytykowania? Zastanów się, jakie masz szanse na bycie szczęśliwą i autentyczną, jeśli pozwalasz opiniom tych, dla których nie jesteś ważna, przejmować nad tobą władzę?
Przypomnij sobie jakie słowa sprawiły Ci ból. Co było przedmiotem oceny?Czy to było stwierdzenie faktu czy osąd? Jeśli uznasz, że krytyka jest słuszna, zastanów się, co następnym razem możesz zrobić lepiej. Gdy masz do czynienia ze zwykłą złośliwością lub uogólnianiem, nie trać swojego cennego czasu na rozmyślanie o tym.
Przyjrzyj się, jak sama oceniasz siebie i swoje reakcje. Czy sama siebie za coś surowo oceniasz? Im bardziej jesteś wobec siebie krytyczna i wymagająca, tym większe znaczenie ma dla Ciebie, co pomyślą inni i często nawet słowa niewypowiedziane potraktujesz jako krytykę. Pracuj nad byciem wobec siebie wyrozumiałą i łagodną.
Wyzbywasz się intencji bycia akceptowaną przez wszystkich, gdy uznasz, że każdy z nas ma swoje światło i cień. Możemy albo emanować światłem lub rzucać w drugiego kamieniem. Każdy z nas staje przed takim wyborem w każdej chwili swojego istnienia. Co Ty dzisiaj wybierzesz?
Uznaj swój cień. Wybierz jedną osobę, którą surowo oceniłaś po kilku krótkich spotkaniach. Zwróć się do niej w wyobraźni tymi słowami: ? Oceniłam Ciebie surowo, sądząc, że wiem, jaka jesteś i jaka powinnaś być. Myliłam się. Masz prawo do błędów, do bycia sobą w każdej sytuacji i do każdej emocji. Nie mam prawa stawiać się wyżej od Ciebie. Oceniłam Cię z wąskiej perspektywy i przestałam patrzeć na Ciebie z otwartością serca, na którą każdy z nas zasługuję.Wybieram teraz patrzeć na Ciebie świeżym spojrzeniem nieskażonym starymi poglądami?.
Miej na uwadze, że kiedy inni surowo Cię oceniają, nie starając się Ciebie zrozumieć, to ich zachowanie nie mówi nic o Tobie a wiele o ich własnych niepewnościach, ograniczeniach i potrzebach.
Podejmij decyzję, że już nie będziesz oceniała zachowań innych. Gdy pojawi się pokusa generalizacji, przypomnij sobie, że możesz znać imię osoby, ale nie znasz prawdziwego bólu, przez które w życiu przechodzi, nie znasz jej lęków i pełnej historii. Dopóki nie będzie Ci dane życie w jej skórze zrezygnuj z oceniania. Często zadawaj sobie te pytania: Czy oceniając, dostrzegam potencjał tej osoby. Czy wspieram ją w rozwoju czy raczej przysparzam jej cierpienia?
Jeśli jesteś gotowa na prawdziwą zmianę i chcesz, aby opinia innych była dla Ciebie jedynie interesującym punktem widzenia, zapraszam Cię na sesję.
